Sadržaj

 


Info

 

Pavle Solarić

(1779-1821)

Rođen je u Velikoj Pisanici kod Bjelovara, u svešteničkoj porodici. Gimnaziju je učio u Zagrebu i Sremskim Karlovcima. 1779. godine započinje studije na Kraljevskoj akademiji nauka u Zagrebu, a završava ih 1803. Nakon studija odlazi u Italiju, gde se posvećuje književnosti i nauci.

Bavio se lingvistikom, arheologijom i geografijom. Zalagao se za moderno svetovno obrazovanje Srba.

1804. objavljuje Novo graždansko zemljeopisanije, prvu geografiju na srpskom jeziku, koja je imala velikog odjeka u ondašnjoj srpskoj kulturi. U njegova značajna dela spadaju: Ključić u moje zemljeopisanije, Pominak knjižeskij, Bukvar slavenski triazbučni, Azbuka izjasnena rimskom po pravopisaniju dalmatinskomu, horvatskomu, slavonskomu i kranjskomu, Objasnenije ko snimku podlinoga diploma Stefana Dabiše kraljem serbskoga danoga županu Volkomiru Semkoviću, Rimljani slavestvovavšiji. Svoje glavno delo, Jeroglifiku, nije završio.

Godine 1818. u Budimu izdaje Mezimca Dositeja Obradovića.

Prevodio je s francuskog, nemačkog i italijanskog.

Negativna ocena Solarićeve poezije od strane Jovana Skerlića sigurno je uticala da ona ostane skrajnuta i nepoznata širem krugu čitalaca. Docniji književni istoričari uglavnom su ponavljali Skerlićevu ocenu. Značajniju pažnju Solarićevoj poeziji prvi posvećuje Milorad Pavić, svrstavši ga u predromantizam. Tek krajem xx veka, zahvaljujući trudu i znanju Zdravka Krstanovića, Solarićeve pesme objavljene su u zasebnoj knjizi.

Pavle Solarić umro je u Veneciji.
 

 nazad